Aparaty Powietrzne                                                                                                                              

DRABINY POZARNICZE

 

Wsród sprzetu pozarniczego istotne miejsce zajmuja drabiny pozarnicze. Wykorzystuje sie je do budowy stanowisk gasniczych na wysokosci, do komunikacji pionowej oraz do celów ratowniczych. Za pomoca drabin mozna budowac stanowi­ska gasnicze przy otworach okiennych na wyzszych kondygnacjach, dzialac skutecznie pradami srodków gasniczych na dachy budynków, mozna tez ratowac zagrozonych ludzi zarówno z wyzszych kondygnacji obiektów budowlanych, jak tez z dolów i studni. Drabiny moga byc takze wykorzystywane w niektórych sytuacjach jako poziome kladki i pomosty,   np. pomiedzy oknami sasiadujacych ze soba domów.

 

Drabina D 10 W

Jest wsród drabin przenosnych sprzetem umozliwiajacym najszersze wykorzystanie, dlatego tez stanowi wyposazenie podstawowe wielu samochodów pozarniczych. Sklada sie z dwóch rozsuwajacych sie przesel, które po rozsunieciu daja laczna dlugosc 10 metrów. Dziesieciometrowy zasieg pozwala na dzialania na wysokosci drugiego pietra. W warunkach wiejskich jest to wysokosc w zasadzie w pelni wystarczajaca. Drabina moze byc stosowana jako przystawna lub jako wol­no stojaca. Rozsuniecie przesel w pozycji opartej o sciane ulatwiaja obrotowe kólka umieszczone w górnej czesci górnego przesla. Ustawienie w pozycji wolno stojacej umozliwiaja dwa drazki podporowe przymocowane do bocznic drabiny. Wysuniete przeslo zabezpieczone jest przed zsunieciem sie przez zapadki, a takze dodatkowo za pomoca liny wyciagowej przy­kazanej do szczebla drabiny. Zapadki zabezpieczaja przeslo przy kacie nachylenia drabiny 60-90 stopni. Jest to zakres katów przewidzianych do pracy na drabinie. Stanowisko gasnicze mozna tworzyc na drabinie D 10 W równiez przy ustawieniu wolno stojacym. Pradownik winien byc jednak w takim przypadku zabezpieczony za pomoca zatrzasnika przypietego do szczebla. Do szczebla powinien byc takze przypiety podpinka waz gasniczy. Straze pozarne, na wyposazeniu których znajduja sie drabiny D 10 W powinny pamietac o przeprowadzaniu okresowych prób wytrzymalosciowych na obciazenie. Wykonywac nalezy cztery próby okreslone normami sprawdzajace wytrzymalosc bocznic, szczebli i drazków. Jezeli podczas prób którykolwiek wynik okaze sie negatywny, drabiny nalezy wycofac z uzycia.

Mimo duzych mozliwosci wykorzystania nie wszystkie OSP maja warunki, by posiadac i stosowac drabiny D 10 W. Jej duze rozmiary wymagaja odpowiedniego pojazdu do przewozenia. Sluzyc moga do tego celu samochody co najmniej srednie i w dodatku wyposazone w odpowiednie uchwyty do mocowania drabiny. Pewnym klopotem jest takze ciezar drabiny (72 kg) i wymagana czteroosobowa obsluga.

 

Drabina nasadkowa DN 2,7

Jest drabina przystawna, coraz czesciej stosowana przez ochotnicze straze pozarne. Niewielkie rozmiary pozwalaja na przewozenie jej nawet samochodami lekkimi. Mozliwosc wykorzystywania jedne­go, dwóch, trzech lub czterech przesel sprawia, ze przydatna jest podczas akcji ratowniczych w piwnicach, studniach, zbiornikach, na poddaszach. W miejscach, gdzie stosowanie innych drabin byloby niemozliwe albo trudne. Wykonana jest z metalu lub drewna. W dzialaniach moze byc wykorzystywane jedno przeslo (dl. 2730 mm) lub wiecej przesel polaczonych ze soba: dwa o dlugosci 4650 mm, trzy o dlugosci 6570 mm, cztery o dlugosci 8490 mm. Do polaczenia przesel sluza: zamki, obejmy, szczeble korytkowe. Polaczenie nastepuje po wsunieciu wierzcholka jednego przesla w podstawe przesla drugiego. Obsluge drabiny stanowi jedna osoba do jednego przesla. Drabina nasadkowa powinna byc takze poddawana próbom wytrzymalosciowym na obciazenie. Powinny o tym pamietac OSP posiadajace te drabiny i przeprowa­dzac dosyc prosty test. Test winien przebiegac nastepujaco:

Drabine zlozona z trzech lub czterech przesel nalezy polozyc poziomo na dwóch podporach ustawionych pod krancowymi szczeblami, a nastepnie pod srodkowym szczeblem zawiesic ciezar 70 kg (dla trzech przesel) lub 50 kg (dla czterech przesel). Obciazenie powinno trwac 3 minuty, a ugiecie drabiny w tym czasie nie powinno przekroczyc 12 cm (dla trzech przesel) i 20 cm (dla czterech prze­sel). Po minucie od zdjecia obciazenia odksztalcenie drabiny od linii prostej nie powinno przekroczyc 10 mm (dla obciazenia 70 kg) i 3 mm (dla obciazenia 50 kg). Je­sli którykolwiek z wyników przekroczy norme, drabine nalezy wycofac z eksploatacji.

 

Drabina D 3,8

Inaczej zwana: lekka przystawna - jest dosyc powszechnie stosowanym sprze­tem przez OSP. Jej dlugosc 3,8 m pozwala na obsluge przez jednego strazaka. Wykorzystywana jest do dzialan na zewnatrz i wewnatrz niskich budynków. Podstawe drabiny wskazuja metalowe sciagacze, które po sprawieniu powinny znajdowac sie pod szczeblem.

 

Drabina D 5

Sprawiana jest przez dwóch strazaków. Jeden strazak podczas sprawiania zabezpiecza nogami podstawe przed przesuwaniem sie, drugi strazak unosi wierzcholek do góry. Drabina moze sluzyc do dzialan na wysokosci pierwszego pietra lub w wyzszych obiektach np. magazynowych.

 

Drabina D 5 R

Podobna do D 5, równiez jednoprzeslowa. Dodatkowo wyposazona jest w drazki podporowe i tym samym moze byc wykorzystywana w pozycji wolno stojacej.

 

Drabina D 3,1 (slupkowa)

Jest to drabina o dlugosci 3,1 m, która po zlozeniu tworzy rodzaj slupka. (Szczeble po zlozeniu uzyskuja pozycje równolegla do bocznic, bocznice zas schodza sie ze soba). Drabina slupkowa jest raczej rzadko stosowana, aczkolwiek jest wygodna przy przenoszeniu i moze byc wykorzystywana w róznych, trudno dostepnych miejscach.

 

Drabina D 4,2 (hakowa)

Jest drabina zawieszana za pomoca stalowego haka na oscieznicy okna. Wykorzystuje sie ja obecnie jedynie w konkurencji sportu pozarniczego.

 

Konserwacja drabin

Drabiny pozarnicze, z uwagi na mate­rial, z jakiego sa wykonane, jak tez wyso­kie wymagania techniczne, wymagaja systematycznej, dokladnej konserwacji. Elementy drewniane drabin powinny byc nasycane pokostem oraz powlekane lakierem. Konserwowane powinny byc takze elementy metalowe, glównie poprzez usuwanie sladów korozji i powlekanie lakierem bezbarwnym lub asfaltowym. Elementy umozliwiajace sprawianie drabin, a wiec: pokretla, czopy, sprezyny zamków drabin nasadkowych, kólka, rolki powinny być smarowane olejem maszynowym.

 

Drabiny mechaniczne i podnosniki

Na wyposazeniu jednostek ratowniczo-gasniczych PSP, a wiec w miastach, gdzie wystepuja budynki kilkukondygnacyjne, znajduja sie samochodowe drabiny pozarnicze i podnosniki hydrauliczne.

Drabiny okresla sie standardowa, mak­symalna wysokoscia pracy: 30 m, 37 m, 44 m i 50 m. Takie tez wielkosci bierze sie pod uwage przy oznaczeniu rodzaju dra­biny. Drabiny wyposazone sa w kosze lub windy mocowane do wierzcholka najwyzszego przesta. Kosze generalnie stosuje sie przy drabinach o mniejszym zasiegu, windy zas, gdy wysuw drabiny przekracza 40 m. Zastosowanie wind ulatwia ratowa­nie za pomoca drabin osób niepelnosprawnych lub rannych.

Obok drabin samochodowych wazna role wypelniaja podnosniki hydrauliczne. Wprawdzie wysokosc ich dzialania jest mniejsza niz drabin (stosowane sa w Pol­sce przede wszystkim podnosniki o zasiegu 18 m, 20 m i 30 m), ale maja wiele zalet, które pozwalaja im konkurowac z dra­binami.

Porównujac podnosniki z drabinami warto wskazac nastepujace zalety:

-  Maja stala linie gasnicza, która nie wy­maga ciagniecia do góry wezy gasni­czych,

- Wyposazone sa w sztywniejsze ramio­na, co powoduje, ze bezpieczniejsza jest praca w koszu przy silnym wietrze.

- Znacznie wiekszy jest udzwig kosza.

- W obwodzie kosza mozliwe jest zain­stalowanie zraszaczy, dzieki którym praca przy

wysokich temperaturach jest bez­pieczniejsza.

 

Analizujac mozliwosci wykorzystania drabin samochodowych i podnosników hydraulicznych warto zwrócic uwage, ze urzadzenia te pozwalaja na w miare bezpieczna prace na duzych wysokosciach. Pozwalaja tez na ratowanie ludzi w warun­kach, w jakich zaden inny sprzet nie bylby skuteczny. Problemem jednak moze byc ustawienie we wlasciwym miejscu pojaz­du, na którym znajduje sie drabina lub podnosnik, by móc wysunac kosz do wlasciwego miejsca.